Je hoort niet zo snel: ‘o ja, bent u incontinent, dan?’ Incontinent zijn, het blijft vaak nog wat in de taboesfeer hangen. De discussie erover komt moeilijk op gang. En dat terwijl dit verschijnsel optreedt bij alle leeftijdsgroepen, kinderen, mannen, vrouwen, ouderen. In België en Nederland zou bijna zes procent een of andere vorm van incontinentie ervaren. Het is niet iets nieuws maar de incontinentiematerialen die mensen vroeger toepassen, zijn natuurlijk niet meer van deze tijd. In de oudheid moesten bladeren en dierenvellen luiervormig materiaal ondersteunen; daarna volgden katoenen doeken die uitgespoeld worden en in de zon droogden. Omdat de kennis over bacterievorming toenam, begonnen mensen katoenen luiers in grote ketels te koken. Heel veel werk, dus.
Soorten incontinentie
Amerika mag zichzelf prijzen als de geboortegrond van de eerste luier. Met als materiaal: een douchegordijn. Al snel volgden wegwerpluiers die wel zwaar wogen. Door aan de cellulose SAP-korrels toe te voegen werd de werking van de luier enorm verbeterd. Incontinentiematerialen zijn vandaag de dag in alle soorten en maten te koop. Het ongewild verliezen of niet kunnen ophouden van urine is tegenwoordig goed op te vangen met moderne materialen. Maar wist je dat urine-incontinentie een paraplubegrip is? Er zijn diverse typen:
- Inspannings- of stressincontinentie (verlies bij lachen, hoesten, tillen of springen)
- Aandrangincontinentie (niet te onderdrukken plasaandrang)
- Gemengde incontinentie (beide bovenstaande typen; vooral bij ouderen aanwezig)
Oorzaken van incontinent worden
Incontinentie is het gevolg van een operatieve ingreep of een lichamelijke aandoening. Ook een overactieve blaas of verzwakking van het bekkenbodemspieren en steunweefsel liggen er soms aan ten grondslag. Om de nattigheid te bestrijden heb je absorberend materiaal nodig, hulpmiddelen dus. Met zulke hulpmiddelen keert het normale leven weer terug.
Incontinentiemateriaal
De bekendste soort om urine op te vangen is de inlegger, een strook van absorberend materiaal dat er voor vrouwen net weer anders uitziet dan voor mannen. Dan is er het incontinentiebroekje, ook wel pants genoemd. En de slip: een luier, pampers voor volwassenen, die je met plakstrips op je heup vastzet. Tot slot is er nog de flex: een heupband systeem. Voor lichte incontinentie voldoet de inlegger. Daarin heb je ook weer keuze tussen inleggers die slechts druppels opnemen of flinke scheuten urine kunnen stelpen. Je weet wat je zelf ongewild aan urine verliest. Vandaaruit kun je bijvoorbeeld een inlegger kiezen met een wat groter capaciteitsniveau dan je verliest. Is er echt veel verlies, dan kom je al snel bij een incontinentiebroekje uit. Bij echt zwaar verlies valt een slip te overwegen.
Incontinent zijn is vaak leeftijdsgebonden
Er is een ruim aanbod aan TENA incontinentiemateriaal. Wasbare onderleggers voor in bed, zwemluiers, flex (toegepast in verpleeghuizen, bij patiënten die zichzelf niet langer kunnen verzorgen) en snel instapbare pants. Incontinent zijn hoeft niet structureel te zijn. Het is niet zo dat als je het eenmaal hebt, dat je er dan altijd mee blijft zitten. Na een prostaatoperatie kan een incontinentieklacht zo tussen de paar maanden en een jaar duren. Er zijn ook mensen die er gewoon mee moeten gaan leven. Urine-incontinentie komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Ongeveer de helft van vrouwen van 45 jaar en ouder krijgt er (enigszins) mee te maken.